در انتخاب مقصد مهاجرت، آگاهی از نظام بهداشت و درمان کشور مقصد، به‌ویژه در حوزه مامایی، اهمیت زیادی دارد. سیستم‌های مامایی در استرالیا و انگلستان از لحاظ ساختار، دسترسی، آموزش و شرایط کاری تفاوت‌های قابل توجهی دارند. در انگلستان، اکثر خدمات مامایی توسط نظام سلامت عمومی (NHS) ارائه می‌شود و گزینه‌های خصوصی با محدودیت و هزینه بالا همراه‌اند. در مقابل، در استرالیا تنوع بیشتری وجود دارد؛ حدود ۲۷٪ از زنان در بیمارستان‌های خصوصی زایمان می‌کنند و بیمه‌های درمانی خصوصی امکان دسترسی گسترده‌تری را فراهم کرده‌اند.
ماماهای مستقل نیز نقش مهمی در ساختار مامایی استرالیا دارند و اجازه دارند در بیمارستان‌های دولتی فعالیت کنند، در حالی‌که در انگلستان ماماهای مستقل چنین اجازه‌ای ندارند. از نظر فرهنگی، زنان باردار در استرالیا به آموزش‌های بیشتری دسترسی دارند و استفاده از روش‌هایی مانند هیپنوتیزم زایمانی یا حضور دولا رایج‌تر است. شرایط کاری نیز در استرالیا برای ماماها مطلوب‌تر بوده، شامل ساعات کاری منعطف، حقوق بهتر و نسبت مناسب‌تر ماما به بیمار است، در حالی‌که در انگلستان، بار کاری بیشتر و کمبود نیروی انسانی چالش‌برانگیز است.
تفاوت‌های کلیدی در سیستم مامایی استرالیا و انگلستان
مشاوره رایگان
برای دریافت مشاوره رایگان می‌تونی فرم زیر رو پر کنی تا در کوتاه‌ترین زمان ممکن باهات تماس بگیریم.
فرم درخواست مشاوره رایگان1. ساختار خدمات دولتی و خصوصی
انگلستان:
سیستم مامایی انگلستان عمدتاً توسط نهاد دولتی NHS (National Health Service) ارائه می‌شود. بیشتر زنان باردار در چارچوب مراقبت‌های رایگان این سیستم قرار می‌گیرند. گرچه امکان دریافت خدمات مامایی خصوصی وجود دارد، اما این خدمات به‌دلیل هزینه بالا و محدودیت در دسترسی، تنها برای بخش کوچکی از جمعیت کاربردی هستند. همچنین در بسیاری از مناطق، تنوع در انتخاب پزشک یا ماما کمتر است.
استرالیا:
بر خلاف انگلستان، ساختار خدمات مامایی در استرالیا ترکیبی از خدمات دولتی و خصوصی است. حدود ۲۷٪ از زنان در بیمارستان‌های خصوصی و تحت نظر پزشکان یا ماماهای خصوصی زایمان می‌کنند. بیمه‌های درمانی خصوصی، دسترسی گسترده‌تری به این نوع خدمات فراهم کرده‌اند. این ساختار انعطاف‌پذیر امکان انتخاب پزشک، نوع مراقبت و محل زایمان را برای زنان باردار فراهم می‌کند که یکی از نقاط قوت نظام بهداشتی استرالیاست.
2. نقش و جایگاه ماماهای مستقل
استرالیا:
در این کشور، ماماهای مستقل (Independent Midwives) نقش پررنگی در فرآیند مراقبت از زنان باردار ایفا می‌کنند. آن‌ها می‌توانند با بیمارستان‌های دولتی قرارداد رسمی داشته باشند، زایمان را در این مراکز هدایت کنند و از ابتدا تا پس از تولد نوزاد، مراقبت یکپارچه و مداوم ارائه دهند. این سیستم باعث ایجاد رابطه اعتماد عمیق بین ماما و مادر باردار می‌شود.
انگلستان:
در مقابل، ماماهای مستقل در انگلستان با محدودیت‌های قانونی مواجه‌اند. آن‌ها اجازه ندارند در مراکز درمانی دولتی زایمان را مدیریت کنند. در صورت نیاز به بستری مادر، باید فرآیند مراقبت را به ماماهای NHS واگذار نمایند. این موضوع می‌تواند موجب گسست در پیوستگی مراقبت شود و تجربه‌ی مادر را تحت تأثیر قرار دهد.
3. فرهنگ بارداری و آموزش زنان
استرالیا:
سطح آگاهی و آموزش زنان باردار در استرالیا بسیار بالاست. منابع آموزشی متنوع، کلاس‌های آمادگی برای زایمان، استفاده از روش‌های حمایتی مانند هیپنوتیزم زایمانی، حضور دولا و برنامه‌های آموزش خصوصی باعث شده که زنان نقش فعالی در فرآیند بارداری و زایمان داشته باشند. تمرکز بر زایمان‌های طبیعی و کم‌مداخله‌ای نیز یکی از ویژگی‌های برجسته این سیستم است.
انگلستان:
در سال‌های اخیر، انگلستان نیز گام‌هایی در جهت افزایش سطح آگاهی مادران برداشته است. با این حال، دسترسی به برنامه‌های آموزشی جامع همچنان در مقایسه با استرالیا محدودتر است. فرهنگ غالب هنوز بیشتر مبتنی بر پروتکل‌های سیستم NHS است و روش‌های حمایتی جایگزین به‌تدریج در حال ورود به جریان مراقبت هستند.
4. شرایط کاری، حقوق و نیروی انسانی
استرالیا:
ماماها در استرالیا از شرایط کاری مطلوب‌تری بهره‌مند هستند. آن‌ها معمولاً می‌توانند بین شیفت‌های ۸ ساعته و ۱۲ ساعته انتخاب کنند و بسیاری به‌صورت پاره‌وقت کار می‌کنند. سطح حقوق بالاتر، انعطاف‌پذیری در برنامه کاری و پشتیبانی بهتر از سوی سیستم درمانی باعث رضایت شغلی بیشتر در میان ماماهای استرالیایی شده است. همچنین نسبت ماما به بیمار در بسیاری از مراکز به شکل استاندارد حفظ می‌شود که کیفیت مراقبت را به‌طور قابل‌توجهی افزایش می‌دهد.
انگلستان:
در انگلستان، ماماها با فشار کاری بالاتری روبرو هستند. کمبود نیرو، ساعات طولانی کاری، و نسبت نامناسب ماما به بیمار به یکی از چالش‌های مهم سیستم NHS تبدیل شده است. این شرایط نه‌تنها باعث فرسودگی شغلی ماماها می‌شود، بلکه می‌تواند کیفیت مراقبت از زنان باردار را نیز تحت تأثیر منفی قرار دهد.
اگر قصد مهاجرت به یکی از این دو کشور را دارید و کیفیت خدمات مامایی برایتان اهمیت دارد، استرالیا با ارائه خدمات متنوع‌تر، شرایط کاری بهتر برای ماماها و دسترسی آسان‌تر به مراقبت‌های خصوصی، گزینه‌ای جذاب‌تر نسبت به انگلستان به نظر می‌رسد. با این حال، هر کشور مزایا و چالش‌های خود را دارد که باید بر اساس شرایط فردی بررسی شود. برای دریافت مشاوره تخصصی در زمینه انتخاب مقصد مهاجرتی متناسب با نیازهای درمانی و مراقبتی خود، همین حالا فرم مشاوره رایگان در وب‌سایت ویزاکاری را تکمیل کنید.
